نام قدیم رامسر سَخت سَر(یا سَغد سَر=سَکِت سر) بود. سخت سر، بخش بزرگی از ولایت تنهجان(تنهیجان، تنهجان و تنیجان) بود و قسمت شرقی آن را گُرجیان مینامیدند. جنده رودبار(جنّت رودبار) بخش کوهستانی گُرجیان بود. تنهیجان شامل کلاچ کوی(کلیج کوه) (کوه قلعه بند) از چپرسر تا نیاسته رود(ناساتیا از آناهیتا فرشته آب ها) و تا چالکرود ادامه داشت. گُرجیان نیز شامل گلیجان و شیرود و لَزَربُن(محل بازار هفتگی) بود. کار اصلی مردم گُرجیان (کُرجیان از کُرجی) به معنای کاشت برنج یعنی بیجارکاری بود.اسماعیلیان از طریق الموت در590 هجری قمری نواحی اشکورات را متصّرف شده و در این ناحیه قلعه هایی ساختند که آثارشان هنوز باقی است.
گرمه رود سخت سر بین سالهای 769-750 هجری قمری مرکز ولایت تنکابن بود و مقر حکومتی سید رکابزن کیای حسنی(جَدّا) شد.سادات مؤیدی(المؤید بالله) و سپس سادات کیایی(سید رکابزن کیا زیدیه) گرمه رود سخت سر را بین سالهای 769-750 هجری قمری مرکز ولایت تنکابن قرار دادند. در سال 800 هجری قمری سخت سر، جزء مناطق حکومتی بیه پیش قرار گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید